Inside-Out สะท้อนสังคม ในปัจจุบัน
Inside-Out Animation Movie โดย Pixar ถูกนำเสนออย่างเหมาะสมกับช่วงเวลาใน
ปัจจุบัน ตลอดเวลาที่ผ่านมาสังคมของเราถูกขับเคลื่อนและพัฒนาด้วยวิธีคิดของวัฒนธรรมตะวันตกกระแสหลัก ที่ให้ความสำคัญต่อความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับโลกภายนอกมากจนขาดสมดุล อีกโลกหนึ่งที่อยู่ภายในตัวของเราทุกคนถูกละเลย ซึ่งเป็นโลกที่ประกอบไว้ด้วย อารมณ์ ความรู้สึก ความทางจำ ปมในชีวิตและความต้องการของเสียงภายใน
เรามักได้ยินกันว่า ไม่ได้รู้สึกอะไร อย่าให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลหรืออย่าใช้อารมณ์ ถึงแม้ว่าเกือบทุกการกระทำและการปฏิสัมพันธ์ของเราในสังคมจะส่งผลถึงอารมณ์ ความรู้สึกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เนื่องจากเราถูกฝึกสอนให้ยอมรับในคุณค่าที่สังคมยึดมั่นเกี่ยวกับวิถีการดำเนินชีวิตโดยใช้ความคิด ตรรกะความเป็นเหตุและผลเป็นที่ตั้ง เมื่อพบเจอกับสถานการณ์ที่ไม่ได้เกิดขึ้นดังปรารถนา ผู้คนมักจะกดข่มอารมณ์ที่ไม่อยากรู้สึกโดยอัตโนมัติ ปล่อยให้ลั้ลลา (joy) กลบเกลื่อนสถานการณ์ ปิดกั้นการเยียวยาสภาวะจิตใจด้วยความโศกเศร้า (sadness) หรือความโกรธ (anger)
สังคมเราปฏิบัติต่ออารมณ์ทั้งสองราวกับว่ามันเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ ผู้คนส่วนใหญ่จึงมักจะขาดประสบการณ์และทักษะที่จะรับมือกับความน่ารังเกียจ (disgust) ความเศร้าโศก (sadness) และความโกรธ (anger) ทั้งของตัวเองและผู้อื่น สำหรับการเยียวยาความผิดหวัง ความเสียใจและปมในชีวิต ความขาดแคลนนี้นำพาไปสู่การ breakdown ของสภาพจิตใจ ซึ่งอาจรวมถึงการสูญเสียทั้งบุคลิกภาพ (personality) และศักยภาพ (potential)
การสูญเสียบุคลิกภาพและศักยภาพมักจะนำไปสู่การถูกตัดสินและการย้ำยีทางความรู้สึกโดยสังคมที่มีระบบ แบบแผนและกรอบทางวัฒนธรรมที่คับแคบและละเลยการเคารพความแตกต่างหลากหลาย เราอาจจะพบเจอเยาวชนใกล้ตัวมากมายที่ดูเคว้งคว้าง ไม่ชัดเจนกับตัวเอง บ่อยครั้ง เยาวชนกลุ่มนี้ปลีกวิเวกเข้าสู่โลกออนไลน์ที่มีพื้นที่ที่เอื้ออำนวยต่อการสร้างตัวตนของตนเองขึ้นมาใหม่ โดยปลอดภัยจากการตัดสินและกรอบความทางสังคมและวัฒนธรรม และอีกกลุ่มที่เลือกเดินเข้าสู่สังคมของความสุขชั่ววูบ อาทิ สังคมเที่ยวกลางคืน สังคมยาเสพติด เป็นต้น
เยาวชนเหล่านี้มักจะถูกมองโดยสังคมอีกว่าเป็นพวกที่ไม่มีความสำคัญ ในสังคมพุทธของเรานี้ละเลยที่จะทำความรู้จักกับพวกเขาด้วยความกรุณา ระบบการศึกษากระแสหลักของเราไม่ได้ส่งเสริมให้ผู้คนมีความกรุณาที่แท้ต่อกันและกัน ไม่ได้ฝึกสอนให้เราเห็นถึงการพึ่งพาอาศัยกันและความเชื่อมโยงต่างๆในสังคม ไหนจะรวมถึงวัฒนธรรมทางศาสนาที่สนับสนุนการกล่าวโทษ (blaming victims) ต่อผู้ที่ถูกกระทำด้วยแนวคิดเกี่ยวกับบาปและบุญ
ที่ผ่านมาสังคมและการศึกษากระแสหลักของเรามิได้เพียงแค่ไม่ส่งเสริมการเรียนรู้เกี่ยวโลกภายในของตัวเอง แต่ยังตัดขาดความเชื่อมโยงของผู้คนกับสังคมอีกด้วย
– ก้อปันกัน
Photo credits to www.forbes.com & www.brickfanatics.co.uk.
