ในปัจจุบัน โรงเรียนและมหาวิทยาลัยล้วนมุ่งสอนให้เราคิด การศึกษากระแสหลักส่วนใหญ่เกี่ยวกับสมองและเป็นวิชาการเสียมาก นักเรียนได้รับการอบรมสั่งสอนเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ไม่ได้เรียนรู้เพื่อการสร้างหรือการรับรู้ถึงการใช้อารมณ์ความรู้สึกเลย
สมัยเด็กผมเคยเดินทางไปทำบุญที่วัดมอญในเกาะเกร็ดร่วมกับครอบครัวฝั่งแม่ แม่เคยอธิบายไว้ว่าเรามาทำบุญที่วัดมอญเพราะครอบครัวแม่มีเชื้อสายมอญ ผมจึงได้ทราบว่าตนเองมีเชื้อสายมอญผสม อย่างไรก็ตามผมไม่ได้มีความเข้าใจอะไรเกี่ยวกับชาติพันธุ์หรือวัฒนธรรมมอญไปมากกว่านั้น
รีวิว Inside-Out Animation Movie โดย Pixar ตลอดเวลาที่ผ่านมาสังคมของเราถูกขับเคลื่อนและพัฒนาด้วยวิธีคิดของวัฒนธรรมตะวันตกกระแสหลัก ที่ให้ความสำคัญต่อความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับโลกภายนอกมากจนขาดสมดุ
ใครอยู่เบื้องหลัง? ทัศนคติดูถูกศักยภาพของเยาวชน เหยียดหยามทางอายุ ทำไมผู้ใหญ่หรือผู้ที่คิดว่าตัวเองมีประสบการณ์มากกว่ามักเอาสิ่งที่ตัวเองเคยเป็นในวัยเด็ก มาตีกรอบและแปะป้ายชีวิตของคนอื่น
วัฒนธรรมนี้อยากให้ผู้เรียนได้มีการเรียนรู้มีการศึกษาแต่ละเลยการคำนึงถึงความรู้สึกถึงความอยากรู้ อยากที่จะใส่ใจ อยากเชื่อมถึงประสบการณ์หรือเรื่องราวที่ใกล้ตัวของผู้เรียน เรียนรู้มักถาม “เรียนไปทำไม ไม่เห็นจะเป็นประโยชน์?” หรือบ่น “ไม่รู้มันสอนอะไรของมัน” มิหนำซ้ำยัง แบ่งแยกความรู้ออกเป็นศาสตร์ แต่ละศาสตร์ถือตัวราวกับว่าของข้ายิ่งใหญ่ เป็นจริงและสำคัญที่สุด ปิดกลั้นโอกาสการเชื่อมโยงกับศาสตร์ที่แตกต่างน้อย จำกัดพลังความสร้างสรรค์ตามธรรมชาติที่ทุกสรรพสิ่งเชื่อมโยงถึงกันและกัน และเคลื่อนที่อย่างไม่หยุดนิ่ง
